Issız adamda bir sahne vardı.. Ada'dan ayrılıyordu, eski ıssız, hesapsız, umarsız günlerine dönüyordu adam.. Mutluydu.. Ya da en azından...
Bir korkunun öyküsü… Kendime bile itiraf edemediğim bir korkunun… Yıllarca gezdirilen bir korkunun… Kaçılan, yakılan, çiğnenen, üstü...